Random Things In A Monday Morning

Oh yes! I am 10 minutes early today. I know it is not much but you see, I am always late. Actually, I started last week and so far, it was only last Friday that I arrived late.

I had already announced at home that the bathroom must be free by 6:45 in the morning. Unfortunately, my younger sister beat me to it. I wanted to get mad with her but I decided to control that. It was just a minor thing and I must really not fret too much on trivial things. So, I let go.

Leaving the house a little earlier than usual also helps because I can line up earlier for a ride to Ayala. There will be less people and the traffic flow will not be so congested.

I have to show back at work that they can still depend on me when it comes to being punctual. After all, shifting back to my previous work will require me to do so. I better start now before this month ends. Anyway, I still have 4 more days to challenge myself again.

----------

Lunes na Lunes, maloloka ko dito sa ofiz. Paano ba naman kasi may ginawa akong draft contract para sa isang trabaho ko. Pina-check ko last Friday sa amo ko. Anak ng tipaklong! Akalain mo ba naman na kinorek pa ng mokong ang English ko! Heto ngayon at binabasa ko. The nerve.

Siya kaya itong dayuhan sa Pinas na daig pa ang barok kung mag-English. Ang nakakaloka kamo, ganon silang lahat dito sa ofiz. Ang kakapal ng mukha, hindi naman tama iyung English. Hindi man lang magtanong kung ayos ba iyung pagmamagaling nila, kung nasa lugar ba? Hay naku.

Kung hindi nga lang ang mukha ko ang mapapahiya kapag nalaman na dito ako nagtatrabaho sa kumpanyang ito, matagal ko nang hindi pinakialaman ang karunungan nila na hilig nilang ipangalandakan sa madlang pipol.

Tapos ang tamad-tamad pang magbasa. Saan ko daw ba kinuha iyung background nung study? Halatang-halata naman na summarized na iyon nung kopya na binigay niya na background of the study. Anong gusto niya kopyahin ko lahat? Anong klaseng trabaho iyon? Hindi talaga nagbabasa. Kaya nabubuwisit si Jill sa iyo eh. Tamad! Tamad!

Isa pa itong mayabang na ito. Bespreyn daw ni mokong 1 (amo ko) si mokong 2 (amo ni Jill). Hehehe. Isa pang tamad iyon at di hamak na mas mayabang kay mokong 1. Sa araw araw na ginawa ng Diyos, wala iyan ginawa dito sa general office kung hindi makipag-tsismisan dun sa isang amo naming na masipag at subsob sa trabaho. Lagi ganyan yan. Minsan nga pag bumukas na iyung pintuan tapos siya ang papasok, gusto ko tuloy sigawan ng: “Hoy, busy mga tao dito. Tsupee! Balik dun sa opisina mo sa kabila. Masyado pang maaga para mang-istorbo ka!” Hehehe. Ang bad ko no.

Nami-miss ko tuloy iyung mga previous set ng mga amo dito. Masisipag, matatalino, magagaling pa. Nakakatuwa na pantayan ang dedication nila sa trabaho. Hindi tulad ngayon. Puro pang-bokya at hangin ang mapupuna mo dito.

Gusto ko kumanta...Nasan na? Nandyan ka pa ba? (me thinks: may kanta nga bang ganito?)

----------

I am looking forward to lunch time today. Ask me why?

I will be taking a nap starting from 12 noon to 1:30 in the afternoon (nap? Hehehe). Good thing that I took my breakfast today. Well, my eyes are kinda droopy and my body is aching. Credit that to my insomnia and my first practice in playing badminton yesterday. I think I am getting old already. Hahay.