Torete...

Hay naku! Ang ginaw na naman dito sa aming tanggapan. Ako ay tunay na nangangatog sa kaibuturan ng aking kalamnan at buto-buto. Kahit ano ang gawin kong pagbalot sa sarili, tunay nga na nagpapahiwatig na ako ay tumatanda na. Dati naman kasi kaya ko ang lamig. Ang matinding lamig ay parang normal na temperatura lang sa akin. Natatandaan ko pa nga na sabi ng aking mahal na Ina na ako talaga ay tunay na taong-bundok. Daig ko rin daw ang hayop na centipede.

Sa totoo lang, walang kaso kung malamig ang paligid o hindi. Ngunit kung ito ay nagsisilbing hadlang para magampanan ko ang mga bagay-bagay, ito ay isang suliraning malaki. Sa halos 3 araw na lumipas, ako ay tunay na napaka-abala sa aking tungkulin bilang tagapagsaliksik. Hindi na nga ako magkandaugaga kung ano ang uunahin. Akin ngang natatarok ang mga tinatawag na "immediate" at "urgent " at "important." Hindi naman lingid sa akin kung alin ang dapat unahin pero ang siste, lahat sila dapat kong unahin dahil lahat din sila ay mahalaga.

O siya, ako aya kailangan nang humayo at magpakadami! Este, Humayo at magtrabaho at dumadami ang aking gampanin.

Pangako, ako ay magbabalik!